به گزارش خبرگزاری مشرق، رضا برجی مستندساز 15 جنگ بزرگ جهان، در خصوص شهید آوینی و اینکه چرا جایزه‌ای بنام شهید آوینی وجود دارد، گفت: آقا مرتضی، در نگاه به نام مستند دغدغه به مستند داشت. یعنی اگر موضوعی دغدغه شما باشد، خیلی راحت می‌توانید آن را به تصویر بکشید.

وی افزود: آقا مرتضی به سینما در نوع نگاه و ساختار ابداعاتی داشت. ایشان حاشیه‌های موضوع را می‌گرفت. جنگ از شلیک توپ است تا شلیک نفرات به همدیگر ولی این خود جنگ نیست.

این کارگردان مستند، به نریشن‌های شهید آوینی در فیلم‌هایش اشاره کرد و گفت: براین اساس قرار نیست شما اصلاً هیجان‌زده شوید و می‌خواست در کمال سادگی با بیننده حرف بزند.

وی ادامه داد: آقا مرتضی اعتقاد داشت باید مستقیم با مردم حرف بزنیم؛ مثلاً میکروفون را حذف کرد و کسی به اسم خبرنگار وجود ندارد و واسطه‌ها را برداشت. حتی دوربین هم گاهی احساس نمی‌شود.

برجی یکی از ویژگی‌های روایت فتح را نسبت به بقیه فیلم‌های مستند همراهی با رزمنده‌ها از قبل از آغاز عملیات عنوان کرد و اظهار داشت: ما دو هفته قبل از اینکه عملیات شود، گردان می‌رفتیم و در طول یک روز شاید یک یا دو دقیقه فیلم می‌گرفتیم و پس از مدتی دوربین برای بچه‌های رزمنده عادی می‌شد و حضورش را حس نمی‌کردند و به همین جهت روز عملیات، دیگر علامت پیروزی را نشان نمی‌دادند و یا خیلی عصا قورت داده بخواهند حرف بزنند.

وی افزود: پس از شب عملیات به دلیل همین عادی شدن دوربین، آنچه که می‌گفتند حرف دل بود.

برجی با بیان اینکه شهید آوینی تکنیک را هم جزو تزکیه می‌دانست، گفت: مرتضی اعتقاد داشت تکنیک فیلم‌برداری را کاملاً اشراف داشته باشید و بعد که کاملاً پخته شدید، حجاب تکنیک را پاره کن و حالا روایت فتح را شکل بگیرید.

وی درباره مستند اشراق گفت: در اشراق دوربین شهادت دهنده می‌شود و حقیقتی که در واقعیت خلق می‌شود.

رضا برجی با اشاره به مستند «مدال‌های شکسته» اظهار داشت: در جشنواره سوم تلویزیون فیلم من (مدال‌های شکسته) جزو بهترین فیلم‌های مستند چند سال اخیر شناخته شد. درحالی‌که این فیلم هیچی نبود! ما فقط با یکسری افسر عراقی مصاحبه کرده بودیم که می‌گوییم اسم حقیقی نیست و صورتشان را هم حذف کردیم!

وی افزود: در آن نه اسمی واقعی بود و نه صورتی وجود داشت ولی چون حرف جدیدی وجود داشت بیننده آن را نگاه کرد و حرف مرتضی هم همین بود؛ دوربین باید بخشی از شما باشد مثل یک‌چشم.

برجی خاطرنشان کرد: گاهی شهید آوینی می‌گفت باید دوربین را حذف کنیم چون اینجا حریمی است که نباید وارد شد و آن قلب یک اتفاق بود.

وی ساختار ذهنی شهید آوینی را با برخی فیلم‌سازان عصر نوین مقایسه کرد و گفت: یک فیلم‌ساز نسل حاضر مثلاً می‌خواهد درباره ایدز فیلمی بسازد ولی اگر تا وقتی‌که دغدغه نشود نمی‌توانیم تمام واقعیت آن موضوع را نمایش بدهیم.

برجی با بیان اینکه‌ای کاش شهید آوینی می‌ماند تا سینمای اشراق را تکامل می‌داد، گفت: ما می‌دانیم که اشراقیون در فلسفه نگاه جدیدی به هر موجودی دارند.

وی اظهار داشت: ما نمی‌توانیم با یک موضوع ارتباط برقرار کنیم و آن موضوع برای ما سؤال ایجاد نکرده باشد.

وی ادامه داد: شاید یکی از مستندسازهای ما با آن درگیر هستند این باشد که دغدغه آن کار را ندارند درحالی‌که مستندی که مرتضی می‌ساخت، سفارش جایگاهی ندارد.

برجی به فیلم نجات سرباز رایان اشاره کرد و گفت: وزیر آموزش‌وپرورش، آقای مظفر قصه حقیقی سرباز رایان است! ایشان در یک روز دو تا از برادر‌هایش شهید می‌شوند و از قرارگاه چند نفر مأمور می‌شوند تازنده او را خط مقدم برگردانند و این را شهید آوینی در مستندش آورد و اسپیلبرگ آن را فیلم کرد و ما انجام ندادیم چون دغدغه ما نبود.